Op de Westbroekse Binnenweg 22 te Tienhoven (prov. Utr) woonde Pieter Vlaanderen (1890-1970) en Gerritje van Riessen (1894-1975). Pieter was metaalzager en in zijn vrije tijd was hij te vinden in zijn groentetuin en verzorgde hij zijn kippen.
Het huisje was oud en bevatte nog een poepdoos met glijgoot. De weg voor het huisje was smal en onverhard en liep zo dicht langs het huisje dat een vrachtwagen soms de pannen van het dak reed.
In de jaren ‘60 van de 20ste eeuw begon de bouw van Utrecht-Overvecht. Daarvoor was o.a. veel zand nodig en dat werd weggezogen uit het poldergebied. Zo onstonden de Maarsseveense Plassen en het gebied tussen Herenweg en Westbroekse Binnenweg werd herkaveld.
De sloot naast de Westbroekse Binnenweg werd gedempt en werd weg en het oude overharde weggetje werd groenstrook.
Dit had echter grote gevolgen voor het oude huisje op nr. 22. De nieuwe weg lag hoger dan de grond daarnaast en de afwatering was niet goed geregeld. Het regenwater stroomde vaak het huis binnen. De oplossing lag voor de hand: een nieuw huis bouwen.
Echter na een paar jaar nog geen bouwvergunning. Gerritje besloot in haar onschuld een brief aan de koningin (destijds Juliana) te schrijven zonder dat de familie dit wist.
Binnen een paar weken stond er tot ieders verbazing een ambtenaar op de stoep en binnen een maand was de bouwvergunning rond.
De oude Pieter moest erg wennen aan een huis met bad, douche, centrale verwarming en andere luxe. Zijn middagdutje deed hij in de garage waar hij een bed had neergezet. Hij heeft niet lang kunnen genieten van zijn nieuwe huis.